Geraas

Tegen de ramen klinkt het rumoer op van de aankomst van Sinterklaas, die straks in processie door de stad trekt. Hoor, de scheepstoeter. Wat zullen bij veel kinderen weer de rillingen over de lijfjes gaan.
Het arriveren van de heiligman is een hoogtepunt van opluchting in de advent (tijd van verwachting) van de kinderen, die ook dit jaar de stuipen op het lijf gejaagd worden door alle onheilstijdingen in het Sinterklaasjournaal (ik snap niet waarom ouders niet massaal tegen dat programma in opstand komen).

Het hele gedoe rond Sint Nicolaas is allemaal reuze spannend voor kinderen, maar het is tegelijkertijd ook heerlijk. Schoen zetten, pepernoten, pakjesavond - het is alle zenuwen meer dan waard. Er is veel dat kinderen niet begrijpen - waarom is papa altijd net even weg als er op de deur gebonkt wordt? - maar dat doet er allemaal niet toe. Het feest wordt er niet minder feestelijk door.
Wie op latere leeftijd toch vragen voelt opborrelen, moet beslist de onvolprezen ‘Kleine katechismus van St. Nicolaas’ op de kop tikken, die ik helaas ooit heb weggegeven omdat we op het laatste moment een cadeautje tekort kwamen. Maar dit slechts terzijde.
Ik roep wel eens tegen kerkmensen dat ze in de leer moeten bij het sinterklaasfeest. Wat zie ik vaak hoe kerken zich in bochten wringen om een brug te slaan naar jongeren of naar buitenkerkelijken. Het moet allemaal simpeler, eigentijdser. Zonder de 'tale Kanaäns' die niemand meer verstaat.

Wat een baarlijke onzin. Het geeft ook blijk van weinig historische kennis. Heeft de beatmis uit de jaren zestig zoden aan de dijk gezet? Nou dan. Kijk eens naar het sinterklaasfeest. Kinderen zijn dol op de Sint en ze zingen luidkeels ‘Makkers staakt uw wild geraas’, ook al begrijpen ze daar geen snars van. Ik begrijp het trouwens nog steeds niet.
En geen kind weet wat ‘gard’ of ‘bonne, bonne, bonne’ betekent. Maar dat doet er allemaal niet toe. Als alles zindert van feestelijkheid en opwinding, dan mag je best archaïsche taal gebruiken. Nieuwe liedbundels, nieuwe bijbelvertalingen of speciaal op jongeren gerichte diensten helpen niet tegen kerkafkalving - wat wel helpt zijn gelovigen die hun kinderen en omgeving overtuigend laten zien dat God dienen en de gang naar het bedehuis één groot feest is en dat hun hart vol verwachting klopt.