Marijke getuigt

De kerstblaadjes vallen weer. Zojuist heb ik de Kerstkrant 2009 van de Hour of Power gekregen. U weet wel, onder de vlag van de Hour of Power worden iedere zondagmorgen de kerkdiensten vanuit de Crystal Cathedral van dominee Robert Schuller uitgezonden op RTL5. Dit speciale krantje attendeert op de diensten die straks met en rond kerst te zien zijn.
Voorop het krantje staan wat portretjes van min of meer bekende Nederlanders met daarbij een kernachtige zin uit een getuigenis dat op een volgende pagina is te vinden. ,,Zonder geloof kan ik niet functioneren’’, zegt minister-president Jan Peter Balkenende. Daarnaast getuigt de jonge trompettist Melissa, bekend van onder meer optredens met Rieu: ,,Ik weet dat Hij me altijd steunt.’’

Het volgende fotootje is voor mij een verrassing. Daarop is het treurig verbouwde gezicht te zien van Marijke Helwegen. Ik weet niet hoe ik aan die kennis kom, maar zelfs ik weet dat deze vrouw een reeks plastisch chirurgische ingrepen heeft ondergaan. Ze zou het icoon van de Nederlandse plastische chirurgie zijn. Het lijkt me geen aanbeveling, een vrouw met zo’n masker als uithangbord.
Maar het getuigenis van Marijke is nog verrassender: ,,Ik voel me een geliefd kind van God.’’ Snel zoek ik de rest van haar verhaal op. Ze zegt onder meer: ,,Hij (God) is absoluut mijn beste vriend. God is mijn leider. Ik heb ook niet het gevoel dat God een boeman is of een boze man. Nee, ik vind Hem een milde vader. Ik vind Hem barmhartig, wijs en intelligent.’’

Dat is natuurlijk een mooi getuigenis. En ik geef toe dat ik het niet achter haar gezocht had. Maar ik vind haar uitspraak dat ze zich ,,een geliefd kind’’ weet, meer vragen oproepen dan beantwoorden. Als dat echt zo is, waarom heeft ze zich dan zoveel malen laten verbouwen? Voelde ze zich echt aanvaard? Had ze echt het gevoel dat ze er mocht zijn, dat ze mocht zijn wie ze was?