Het stemde de commentaarschrijver van het Reformatorisch Dagblad dankbaar. Koningin Beatrix had in haar kersttoespraak uit psalm 90 geciteerd. Wel vrijelijk en wel uit de nieuwste berijming, maar toch. ,,Dat onze koningin zich niet schaamt om deze bijbelwoorden, zij het indirect, op de lippen te nemen, is iets wat niet onvermeld mag blijven.’’
,,Generaties gaan, generaties komen’’, had de koningin gezegd, ,,maar in Gods liefde blijven wij allen opgenomen.’’ Eigenlijk was hare majesteit een paar dagen te vroeg met het citeren van de negentigste psalm. Het is de oudjaarspsalm bij uitstek. Maar vandaag heeft de koningin geen toespraak, dus ze nam dit keer een voorschot.
,,Generaties gaan, generaties komen’’, had de koningin gezegd, ,,maar in Gods liefde blijven wij allen opgenomen.’’ Eigenlijk was hare majesteit een paar dagen te vroeg met het citeren van de negentigste psalm. Het is de oudjaarspsalm bij uitstek. Maar vandaag heeft de koningin geen toespraak, dus ze nam dit keer een voorschot.
Psalm 90 is in gereformeerde kring het bijbelgedeelte waarmee het oude jaar wordt afgesloten. Het is een mooie traditie: een minuut of tien voor de klok twaalf uur slaat, pakt vader de bijbel, leest deze psalm en gaat daarna voor in gebed. Zo gaat het huisgezin met de juiste gezindheid het nieuwe jaar in.
De traditie bestaat nog steeds, zeker in de achterban van het Reformatorisch Dagblad, waarbij de televisie op oudjaarsavond niet alles domineert en wel om het simpele feit dat het ding er niet staat. Ook in andere, orthodox-gereformeerde kring gebeurt het nog wel. Maar vaker zijn het toch de cabaretier en de klok op tv die het oudjaar uitluiden.
Het is een prachtige psalm, dat ‘gebed van Mozes, de godsman’, zoals er in de Nieuwe Bijbelvertaling boven staat. De reden waarom psalm 90 juist op een dag als vandaag veel gelezen wordt, laat zich raden: ‘Zeventig jaar duren onze dagen, of tachtig als wij sterk zijn. Het beste daarvan is moeite en leed, het gaat snel voorbij en wij vliegen heen.’
De koningin citeerde de eerste regel van de psalm: ‘Heer, u bent ons een toevlucht geweest van geslacht op geslacht.’ Het is geen vrolijk bijbelgedeelte. Het spreekt van Gods woede en toorn, van moeite en leed, van de tijd die ons als zand door de vingers glijdt. Om met de koningin te spreken: de psalm wordt het beste gelezen met ogen die gehuild hebben.
Posts
