meditatie

De Maand van de Spiritualiteit die morgen begint, is een mooie illustratie van de populariteit van die spiritualiteit. Het zal weer druk worden op de vele lezingen, de workshops, de discussies en voor de ‘zwevende’ kasten in de boekhandel.
Natuurlijk is er een categorie mensen die nooit bij die kasten met levensbeschouwelijke boeken zal stilstaan. Maar die boeken vormen wel de best verkopende categorie non-fictie, zelfs de kast Gezondheid doet het niet zo goed.

Spiritualiteit is in. En de grote kerken lopen leeg. Dus klinkt het: ‘Kerken moeten in de leer gaan bij andere aanbieders op de relimarkt.’ Kerken, wordt er gezegd, moeten hun aanbod aanpassen, veel beter inspelen op de behoefte die er leeft.
Hm. Is dat zo? Willen mensen die bladerend door Happinez op zoek zijn naar feel good momenten, het weerbarstige evangelie horen? Of is het de bedoeling dat kerken de oude belijdenis over het verzoenend werk van Jezus Christus inslikken?

Natuurlijk, het is wel waar dat kerken zich de kaas van het brood hebben laten eten. Een mooi voorbeeld daarvan is meditatie. Alsof die louter bij oosterse godsdiensten gevonden kan worden. Wat je van ver haalt, is blijkbaar lekkerder.
Daarom verdient de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) een pluim dat ze dezer dagen Vacare heeft gelanceerd, een ‘platform voor meditatief leven’. Via de site van de PKN wordt van alles aangeboden op het terrein van christelijke meditatie.

En terecht. De ‘bevrijdende, meditatieve levenskunst’ heeft ook in het Westen een rijke traditie. Breng dat inderdaad maar eens goed aan de man. De website ziet er niet uit, is lang niet zo gelikt als die van Happinez, maar goed, het begin is er.