Godsleer

De tijd dat een theologiestudent op een feestje tegen een vlotte, modern ogende juffrouw wel eens wat besmuikt sprak over het feit dat hij zich dagelijks bezighield met de godsleer, is voorbij. De jongeren van nu begrijpen het Maarten ’t Hart-syndroom van de ouderen niet en ook niet de gêne die daarmee gepaard ging. Gelukkig.
Dat religie weer mag, constateerden ze enige weken geleden ook bij het begin van het studiejaar aan de Rijksuniversiteit Groningen, kortweg RUG. Een recordaantal nieuwe studenten had zich ingeschreven voor een opleiding aan de faculteit godgeleerdheid en godsdienstwetenschap.

In totaal waren er 72 nieuwe studenten. Slechts een minderheid (16) gingen voor de echte theologiestudie, de meesten (43) stortten zich op de godsdienstwetenschap en de andere 13 hadden gekozen voor de opleiding geestelijke verzorging. Vergeleken met vorig jaar ging het om een toename van het aantal nieuwe studenten met 20 procent.
En nu zijn er de cijfers van de theologische faculteit van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Die meldt tevreden dat er dit jaar maar liefst 40 procent meer studenten zijn. Bij de VU hebben zich 163 eerstejaars gemeld voor een bachelor- of masterstudie. De helft komt voor de theologieopleiding, de andere helft voor de studie religie en levensbeschouwing.

Het is een boeiend verschijnsel. Veel van die nieuwe godgeleerden zijn niet religieus, maar ze zien in dat religie een factor van belang is in deze samenleving en wereld. ,,Levensbeschouwing doet er toe’’, zegt decaan Wim Janse van de theologieopleiding van de VU in het Nederlands Dagblad.
Bij de universiteiten die een kerkelijke theologieopleiding bieden, is het aantal studenten stabiel of zelfs iets gedaald. Al weer een fraaie illustratie van het feit dat de aandacht voor levensbeschouwing buiten de kerkmuren, waarbinnen het op veel plaatsen steeds stiller
wordt, onverminderd door gaat.