Pootaardappelen

In veel plaatsen wordt door kerken uit de protestantse traditie geen speciale dienst meer belegd op de Dankdag voor Gewas en Arbeid - al eeuwen op de eerste woensdag in november. Maar door heel Friesland stroomden de kerken gisteravond weer vol.
In de Protestantse Gemeente te Kollum hebben ze de laatste paar jaar een leuke gewoonte die hopelijk tot een echte traditie uitgroeit: op de Biddag voor Gewas en Arbeid wordt een pootaardappel uitgereikt. De oogst van die aardappelen wordt op dankdag meegebracht.

Dat is gisteravond ook weer uitgebreid gebeurd. En mensen nemen niet alleen de eigen kweek mee. Ook gekochte aardappelen, groenten, fruit, pepernoten en wat al niet meer, werd bij de kerk met liefde in ontvangst genomen. De hele vrachtlading gaat naar de Voedselbank.
Ook in andere kerken zijn vergelijkbare initiatieven. Mooi om te zien dat kerken een oud gebruik in ere houden. Veel mensen vinden een aparte dankdag niet meer nodig. Maar, zeggen degenen die dankdag nog wel vieren, juist in deze economisch barre tijden is het niet verkeerd eens per jaar je afhankelijkheid te belijden.

In bevindelijk-gereformeerde kring wordt daar ook zo over gedacht: twee diensten op deze woensdag zijn niet ongebruikelijk. Het Reformatorisch Dagblad had gisteren een opmerkelijke voorpagina. De hele ruimte, inclusief het commentaar, ging over dankdag. De pagina was gevuld met portretjes van kinderen en jongeren die vertelden hoe belangrijk de dag is.
Arjo (17) uit Langstraat verwoordt het voorop het RD zo: ,,Voor alles wat we ontvangen mogen we de Heere danken. En speciaal op dankdag worden we daarbij stilgezet. Het is niet vanzelfsprekend dat we elke dag van alles krijgen. De Heere geeft het ons, enkel uit genade, en dat vergeten we maar al te vaak.''