Het was gisteren Allerzielen en katholieke begraafplaatsen werden drukbezocht door gelovigen die kaarsjes en bloemen bij zich hadden voor de graven van geliefden. Hier en daar werden de graven opnieuw bewierookt, maar niet alle pastoors zijn voorstander van dit ritueel. ,,Eens gezegend, altijd gezegend.’’
En het zijn natuurlijk niet alleen katholieken die hun doden met rituelen willen herdenken. Een fraai voorbeeld van een nieuwe, eigentijdse vorm van stil staan bij de overledenen is Allerzielen Alom. Duidelijk naar katholiek voorbeeld, maar dan bedoeld voor iedereen, van welke levensbeschouwelijke achtergrond ook.
Zaterdag werd Allerzielen Alom voor de tweede keer georganiseerd op de Huizumer begraafplaats. Er waren ruim honderd bezoekers om ‘het leven van de gestorvenen te vieren’, beduidend meer dan vorig jaar. Maar toen was het ‘echt Allerzielenweer’: regen en wind. Nu was het weer prachtig om kleine heteluchtballonnen op te laten, bijvoorbeeld.
Uiteenlopende kunstenaars leverden evenzeer uiteenlopende bijdragen. Ik zal hierbij een paar foto’s van die viering plaatsen. Van een gedachtenistafel bijvoorbeeld, met daarop voorwerpen die konden helpen om over een overledene te praten. En van het hoogtepunt, waarbij de namen van geliefden in een kring werden genoemd en gezongen.
In veel protestantse kerken worden overledenen ook herdacht. In steeds meer kerken worden de namen van hen die stierven genoteerd. Op stenen of tegeltjes, op boekrollen. En op de laatste dag van het jaar, of op de laatste dag van het kerkelijk jaar - dit keer is dat 22 november - worden de namen genoemd terwijl de gemeente uit eerbied staat.
Alle Friese ziekenhuizen houden dit jaar voor het eerst tegelijkertijd een herdenkingsdag, op 23 november. Voor familie en vrienden, maar ook voor personeelsleden die even willen stilstaan bij patiënten die in het voorbije jaar stierven. De herdenkingsbijeenkomsten worden altijd druk bezocht.
Het ritueel is weer helemaal terug.
Posts
