In de protestantse wijkgemeente de Schakel in de Leeuwarder wijk Camminghaburen klonk vanmorgen voor het eerst in een kerkdienst ‘Liet fan treast / Lied tot troost’. Gemaakt voor mensen die noodgedwongen afscheid moeten nemen van een kerkgebouw.
Het is een mooi lied geworden dat, als het gevreesde moment eenmaal daar is, beslist met dichtgeknepen kelen gezongen zal worden. De Friese tekst werd geschreven door Willem Abma, kerkmusicus Marcus Veenstra zette het op muziek en Atze Bosch maakte de Nederlandse vertaling.
Directe aanleiding voor het lied is de dreigende kerksluiting in de Protestantse Gemeente te Leeuwarden en de emoties die dit losmaakt. Maar het probleem speelt in veel meer plaatsen. Zo is de verwachting dat de komende tien jaar honderden protestantse godshuizen moeten worden afgestoten. Om die reden is een Nederlandse vertaling van het lied gemaakt. Iedere kerkgemeenschap mag het lied van de makers vrij gebruiken.
Hier is de muziek te beluisteren en de bladmuziek te vinden.
Het is een mooi lied geworden dat, als het gevreesde moment eenmaal daar is, beslist met dichtgeknepen kelen gezongen zal worden. De Friese tekst werd geschreven door Willem Abma, kerkmusicus Marcus Veenstra zette het op muziek en Atze Bosch maakte de Nederlandse vertaling.
Directe aanleiding voor het lied is de dreigende kerksluiting in de Protestantse Gemeente te Leeuwarden en de emoties die dit losmaakt. Maar het probleem speelt in veel meer plaatsen. Zo is de verwachting dat de komende tien jaar honderden protestantse godshuizen moeten worden afgestoten. Om die reden is een Nederlandse vertaling van het lied gemaakt. Iedere kerkgemeenschap mag het lied van de makers vrij gebruiken.
Hier is de muziek te beluisteren en de bladmuziek te vinden.
De tekst en muziek komt dezer dagen ook op de website van de Schakel.
Liet fan treast
Hoe pynlik it ferlies fan wat sa dierber wie,
foar elk dy’t jimmer trou nei eigen tsjerke gie.
Dêr wie de doop it segel, teken fan ’t ferbûn.
Dêr waard it hillich nachtmiel fierd fan God ús jûn.
Refrein:
Ha wy gjin wente mear
Wês, Hear, ús hinnekommen.
Wol sa ús taflecht wêze.
Wol yn ús wenje, Hear.
Dêr waard fan dy’t him nei wie ‘t lêste ôfskie naam,
soe mannichien belyd’nis dwaan, syn jawurd jaan.
Jou, God, it leauwe: wy binne yn Kristus mien;
skink ús Jo treast: de tsjerke is mear as hout en stien.
Lied tot troost
Hoe pijnlijk het verlies van wat niet blijven mocht,
Voor ieder die zo trouw de eigen kerk bezocht.
Hier werd gedoopt, het zegel, teken van ’t verbond.
Hier klonk bij brood en wijn de dank uit hart en mond.
Refrein:
Is dit ons huis niet meer,
wees, Heer, ons onderkomen,
een toevlucht zonder schromen.
Wil in ons wonen, Heer.
Hier vond het afscheid plaats van liefsten, jong of oud.
Hier klonk het ‘ja’ van mensen aan U toevertrouwd.
Geef, Heer, geloof: wij staan in Christus niet alleen.
Schenk ons uw troost: de kerk is meer dan hout en steen.
Hoe pynlik it ferlies fan wat sa dierber wie,
foar elk dy’t jimmer trou nei eigen tsjerke gie.
Dêr wie de doop it segel, teken fan ’t ferbûn.
Dêr waard it hillich nachtmiel fierd fan God ús jûn.
Refrein:
Ha wy gjin wente mear
Wês, Hear, ús hinnekommen.
Wol sa ús taflecht wêze.
Wol yn ús wenje, Hear.
Dêr waard fan dy’t him nei wie ‘t lêste ôfskie naam,
soe mannichien belyd’nis dwaan, syn jawurd jaan.
Jou, God, it leauwe: wy binne yn Kristus mien;
skink ús Jo treast: de tsjerke is mear as hout en stien.
Lied tot troost
Hoe pijnlijk het verlies van wat niet blijven mocht,
Voor ieder die zo trouw de eigen kerk bezocht.
Hier werd gedoopt, het zegel, teken van ’t verbond.
Hier klonk bij brood en wijn de dank uit hart en mond.
Refrein:
Is dit ons huis niet meer,
wees, Heer, ons onderkomen,
een toevlucht zonder schromen.
Wil in ons wonen, Heer.
Hier vond het afscheid plaats van liefsten, jong of oud.
Hier klonk het ‘ja’ van mensen aan U toevertrouwd.
Geef, Heer, geloof: wij staan in Christus niet alleen.
Schenk ons uw troost: de kerk is meer dan hout en steen.
Posts
