De uit Iran afkomstige schrijver Kader Abdolah trok eerder deze week in Leeuwarden een volle kerk. Rond aanvangstijd stonden mensen nog tot buiten in de rij om hem te horen. Sinds de verschijning van zijn bestsellerbox met ‘De boodschapper’ en zijn koranvertaling trekt hij al zeven maanden volle zalen.
Volgens Kader Abdolah heeft al die aandacht niet zo zeer met zijn schrijftalent te maken, maar meer met het feit dat de koran en de islam nu eindelijk eens serieuze aandacht krijgen. En dat is volgens hem ook hoog nodig. Laat de islam niet over aan geïmporteerde imams, vond hij. ,,We hebben een eigen islam en een eigen poldermodelkoran nodig. Kader Abdolah heeft daartoe de eerste stap gezet.’’ De schrijver sprak vaak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud.
Zijn verklaring voor de grote belangstelling voor zijn spreekbeurten is bescheiden en het zou ook fijn zijn als die klopte. Maar is er echt interesse voor de koran, ook in de versie van Kader Abdolah, die het boek toegankelijker wilde maken door onder meer alle ,,dodelijk saaie’’ herhalingen te schrappen? Veel bezoekers lieten desgevraagd weten ‘De boodschapper’ wel gelezen te hebben, maar de koran, nee, nauwelijks.
Onder hoogopgeleide Nederlanders zal ongetwijfeld de angst en zorg voor de islam minder zijn dan in, zeg maar, volkswijken. Maar of het kopen en lezen van de box van Kader Abdolah echt bijdraagt aan de multiculturele droom? Ik kan me ook voorstellen dat nogal wat moslims graag zouden zien dat Kader Abdolah minder verkocht. Hij geeft, hoe mild ook geformuleerd, tijdens zo’n avond toch weinig bleek van eerbied voor de koran en de profeet. ,,Mohammed was een meester in het plagiaat’’, is slechts een onschuldig voorbeeld.
Nee, de mensen komen voor Kader Abdolah zelf. En daar is niets mis mee. De man spreekt tot de verbeelding. Hij moest vluchten om zijn overtuiging, om van de grond af te beginnen in een nieuw land waar hij de taal in hoog tempo en volgens de legende met hulp van Jip en Janneke perfect onder de knie kreeg. Hij schrijft prachtig en kan daar met smaak over vertellen. Hij vermaakt, ontroert, daagt uit. Zonder dat alles, zou de koran niet al die huiskamers binnenkomen.
Volgens Kader Abdolah heeft al die aandacht niet zo zeer met zijn schrijftalent te maken, maar meer met het feit dat de koran en de islam nu eindelijk eens serieuze aandacht krijgen. En dat is volgens hem ook hoog nodig. Laat de islam niet over aan geïmporteerde imams, vond hij. ,,We hebben een eigen islam en een eigen poldermodelkoran nodig. Kader Abdolah heeft daartoe de eerste stap gezet.’’ De schrijver sprak vaak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud.
Zijn verklaring voor de grote belangstelling voor zijn spreekbeurten is bescheiden en het zou ook fijn zijn als die klopte. Maar is er echt interesse voor de koran, ook in de versie van Kader Abdolah, die het boek toegankelijker wilde maken door onder meer alle ,,dodelijk saaie’’ herhalingen te schrappen? Veel bezoekers lieten desgevraagd weten ‘De boodschapper’ wel gelezen te hebben, maar de koran, nee, nauwelijks.
Onder hoogopgeleide Nederlanders zal ongetwijfeld de angst en zorg voor de islam minder zijn dan in, zeg maar, volkswijken. Maar of het kopen en lezen van de box van Kader Abdolah echt bijdraagt aan de multiculturele droom? Ik kan me ook voorstellen dat nogal wat moslims graag zouden zien dat Kader Abdolah minder verkocht. Hij geeft, hoe mild ook geformuleerd, tijdens zo’n avond toch weinig bleek van eerbied voor de koran en de profeet. ,,Mohammed was een meester in het plagiaat’’, is slechts een onschuldig voorbeeld.
Nee, de mensen komen voor Kader Abdolah zelf. En daar is niets mis mee. De man spreekt tot de verbeelding. Hij moest vluchten om zijn overtuiging, om van de grond af te beginnen in een nieuw land waar hij de taal in hoog tempo en volgens de legende met hulp van Jip en Janneke perfect onder de knie kreeg. Hij schrijft prachtig en kan daar met smaak over vertellen. Hij vermaakt, ontroert, daagt uit. Zonder dat alles, zou de koran niet al die huiskamers binnenkomen.
Posts
