Het is vandaag al weer een jaar geleden dat een van de grootste zangers en tekschrijvers overleed. De Amerikaan Larry Norman stierf op 24 februari 2008 op zestigjarige leeftijd. Vaak lees je bij iemands overlijden dingen als: ‘De veel te vroeg overleden…’ Maar Norman, die al jaren worstelde met onder meer een zwak hart, was er klaar voor. Hij stond zo’n beetje te popelen.
Geen idee meer wanneer ik voor het eerst de muziek van Larry Norman leerde kennen. Ik weet nog wel dat ik wel wat raar stond te kijken van die christelijke rocker, die de man bleek te zijn achter de hit van Cliff Richard met de uitdagende titel: ‘Why should the devil have all the good music?’
De rauwe kop en het foute, lange haar van Norman paste overigens beter bij de uitdagende tekst van dit waarschijnlijke bekendste christelijke rocknummer. ‘They say to cut my hair, they’re driving me insane / I grew it out long to make room for my brain. / But sometimes people don’t understand, / What’s a good boy doing in a rock ‘n’ roll band?’
De eerste plaat die ik ooit van de ‘vader van de christelijke rockmuziek’ kreeg, was een recensie-exemplaar van het live-album ‘Stop this flight’ halverwege de jaren tachtig en ik was meteen verkocht. Ook door zijn introducties van de nummers. ,,Als je een vriend met problemen hebt, dan moet je iedereen opbellen en vertellen wat er mis is met je vriend. Zodat je allemaal voor hem kunt bidden.’’
In de loop der jaren ontdekte ik dat die vreemde en, volgens mensen die het konden weten, moeilijke man veel rommelige, maar ook fantastische albums heeft gemaakt. Helaas had hij niet de bekendheid die hij verdiende. Voor de gewone muziekzaken was hij te christelijk en voor de evangelische winkels was hij veel te ruig en gewaagd. En internet kwam voor hem te laat. Echt zonde.
Verschillende keren zag ik hem optreden. Bijvoorbeeld voor een handjevol mensen in een sporthal in Leeuwarden. Na een concert daarna in Drachten, belandde hij in het ziekenhuis met ernstige hartklachten. Ruim een jaar geleden had de opgebrande zanger zijn laatste ziekenhuisopname. Daarvan staat een confronterend clipje op You Tube: Norman ontluisterd, zonder zijn lange haar. Gewoon een oude man. Dan liever een filmpje van het prachtige ‘I wish we’d all been ready’, dat ik hier als eerbetoon bij zet.