Het is een verschijnsel dat me altijd blijft verbazen: er gaan nog altijd hele volksstammen naar kerk en moskee en religie is mede daardoor nog altijd een factor van betekenis in de samenleving, maar desondanks hebben de meeste media geen specialisten rondlopen die nauwlettend volgen wat er zich allemaal op het kerkelijke erf afspeelt.
Vanzelfsprekend zijn er specialisten die alles afweten van sport, van onderwijs, van gezondheidszorg, van economie of van cultuur. Daar is geen enkele discussie over. Natuurlijk heb je als krant zulke mensen in dienst. Anders mis je essentiële zaken en kun je jezelf geen complete krant noemen.
Gisteren meldde ik dat de LC een bijzondere krant is. Je kunt de stelling verdedigen dat het niet zo is dat de Ljouwerter het zo goed doet, maar dat andere, algemene kranten vaak een blinde vlek hebben als het gaat om ‘geestelijk leven’. Ook zij zullen veel lezers hebben voor wie religie een essentieel deel van het leven vormt. In het land der blinden…
Ok, toegegeven, het ligt iets genuanceerder. Je mag van een beetje redactie verwachten dat die al het belangrijke nieuws dat voorbij komt, goed oppakt. Maar daar zit ‘m de kneep: wat is belangrijk? Je moet om te beginnen al weten dát iets speelt en vervolgens moet je weten dat het bewuste feit voor een bevolkingsgroep van groot belang is.
Het is waar, veel religieuze groeperingen zullen niet de snel de publiciteit zoeken. Maar daarbij speelt echter ook mee dat nogal wat mensen in het verleden hun neus hebben gestoten. Vaak werden zaken niet opgepakt, of dat gebeurde zo beroerd, dat ze niet nog eens een poging zullen wagen. Geen bericht, goed bericht.
Overigens heeft de blinde vlek voor religie soms ook een voordeel. Opeens kan iets nieuws worden, omdat een enthousiaste verslaggever iets tegenkomt dat hij als niet-specialist niet kent. Zo haalde deze zomer de huis-aan-huisuitnodiging van Jehovah’s Getuigen voor hun congressen uitgebreid de media, terwijl zo’n uitnodiging al jaren massaal wordt verspreid.
Vanzelfsprekend zijn er specialisten die alles afweten van sport, van onderwijs, van gezondheidszorg, van economie of van cultuur. Daar is geen enkele discussie over. Natuurlijk heb je als krant zulke mensen in dienst. Anders mis je essentiële zaken en kun je jezelf geen complete krant noemen.
Gisteren meldde ik dat de LC een bijzondere krant is. Je kunt de stelling verdedigen dat het niet zo is dat de Ljouwerter het zo goed doet, maar dat andere, algemene kranten vaak een blinde vlek hebben als het gaat om ‘geestelijk leven’. Ook zij zullen veel lezers hebben voor wie religie een essentieel deel van het leven vormt. In het land der blinden…
Ok, toegegeven, het ligt iets genuanceerder. Je mag van een beetje redactie verwachten dat die al het belangrijke nieuws dat voorbij komt, goed oppakt. Maar daar zit ‘m de kneep: wat is belangrijk? Je moet om te beginnen al weten dát iets speelt en vervolgens moet je weten dat het bewuste feit voor een bevolkingsgroep van groot belang is.
Het is waar, veel religieuze groeperingen zullen niet de snel de publiciteit zoeken. Maar daarbij speelt echter ook mee dat nogal wat mensen in het verleden hun neus hebben gestoten. Vaak werden zaken niet opgepakt, of dat gebeurde zo beroerd, dat ze niet nog eens een poging zullen wagen. Geen bericht, goed bericht.
Overigens heeft de blinde vlek voor religie soms ook een voordeel. Opeens kan iets nieuws worden, omdat een enthousiaste verslaggever iets tegenkomt dat hij als niet-specialist niet kent. Zo haalde deze zomer de huis-aan-huisuitnodiging van Jehovah’s Getuigen voor hun congressen uitgebreid de media, terwijl zo’n uitnodiging al jaren massaal wordt verspreid.
Posts
