woensdag 8 april 2009
Paasontbijt
Toevallig hoorde ik deze week in het ziekenhuis iemand vertellen dat ze helpt bij de organisatie van het paasontbijt voor het personeel. Wanneer dat ontbijt was? Vrijdagmorgen. Ik kon het niet laten en zei dat zo’n feestmaaltijd wel erg prematuur was. ,,Er moet eerst nog iemand sterven en opstaan.’’
Zondagmorgen, ging ik door, dan is het tijd voor een paasontbijt. Dat kan wel zijn, was het antwoord, maar op dat tijdstip komt er geen hond. Daar had ik weinig tegenin te brengen. Op paaszondag naar je werk gaan als je geen dienst hebt, is wel wat erg overdreven. Pasen moet wel leuk blijven natuurlijk.
Maar, nu we het er toch over hadden, de vrouw wilde graag meer weten van de chronologie rond Pasen. ,,Ik merk dat ik met een kenner te maken heb.’’ Nou ja, mompelde ik en begon te vertellen. Dat dit de zogenaamde Stille Week is met om te beginnen Witte Donderdag. ,,Dat is toch de dag van het laatste avondmaal?’’ Inderdaad.
Daarna volgt Goede Vrijdag, waarop herdacht werd dat Jezus gekruisigd werd en stierf. Stille Zaterdag is stil, omdat Jezus toen in het graf lag en zondagmorgen is het Pasen, het feest van de opstanding. Eigenlijk vieren christenen iedere zondag een beetje Pasen, die opstandingsdag is uitgekozen voor de wekelijkse vierdag.
Het feestelijke paasontbijt herinnert er aan dat Jezus’ volgelingen, de vrouwen voorop, een leeg graf aantroffen. Steeds meer mensen weten dat niet meer. Het christelijke feest dat ooit over het oude lentefeest is gelegd, verdwijnt. En daarmee is een paasontbijt weer gewoon een gezellig heidens feest geworden.
Volgens een onderzoekje van Trendbox vindt 62 procent van de mensen Pasen een commercieel feest geworden, en tweederde van de ondervraagden geeft de voorkeur aan kerst. Toch wil niemand het feest kwijt, ook niet de vrije maandag. Het liefst willen veel mensen (60 procent) vrij op Goede Vrijdag. Zo belangrijk is het feest wel.