Jarenlang was daar nauwelijks beweging in te krijgen. Althans, de landelijke samensprekingen liepen op vrijwel niets uit. Maar opeens begon een paar jaar geleden beweging op lokaal niveau.
In diverse plaatsen zijn vrijgemaakten en christelijk-gereformeerden al gefuseerd, bijvoorbeeld in Sneek, en in een enkele plek doen ook de Nederlands-gereformeerden leuk mee aan de plaatselijke kleine oecumene.
De relatie tussen de vrijgemaakten en Nederlands-gereformeerden was lang moeizaam. De Nederlands Gereformeerde Kerken zijn ontstaan uit een breuk binnen de vrijgemaakt-gereformeerde kerken in 1967 - ze raakten ‘buiten verband’. Er zijn heftige en nare dingen gebeurd. Maar inmiddels zijn daar ook de scherpe kantjes vanaf.
Toen journalist Aad Kamsteeg in 1994 over de scheuring uit 1967 het boekje ‘Een breuk te ver’ publiceerde, waarin hij zich kritisch uitliet over wat er toen allemaal was voorgevallen, viel dat bij veel mensen slecht. Er zijn nog maar zestien jaar verstreken, maar zo’n boekje zou vandaag een veel mildere ontvangst krijgen.
Het klimaat is veranderd. Dat voelt ook dominee Jan Mudde, die in het ‘Informatieboekje 2010’ van de Nederlands Gereformeerde Kerken voorstelt om in 2016 weer te verenigen met de vrijgemaakten. Het is dan een halve eeuw geleden dat de fameuze Open Brief verscheen, die leidde tot de broedertwist.
Gingen de Nederlands-gereformeerden voor vrijgemaakten veel te ver in hun ontwikkeling, nu halen diezelfde vrijgemaakten de Nederlands-gereformeerden welhaast links in. Het geestelijk klimaat in beide kerken lijkt nu erg veel op elkaar, stelt Mudde terecht vast.
Dat zou wat zijn, als beide kerken elkaar op landelijk niveau weer zo zouden kunnen vinden, dat ze samen onder één dak kunnen leven. Zeker voor al diegenen, die zich de pijn van het uiteengaan van een halve eeuw geleden nog levendig kunnen herinneren.
Posts
