Executies

Als redacteur geestelijk leven heb je, even afgezien van al het gedoe nu rond seksueel misbruik, niet zo vaak voorpaginanieuws. Allerlei zaken hebben meer nieuwswaarde dan wat er in de kerken gebeurt. En daar kan ik inkomen.
Nee, dan de tweede helft van de zestiende eeuw. Ik verzucht wel eens: je zou toen kerknieuwsredacteur zijn geweest! Dan stond je voortdurend op de voorpagina. Hoewel, misschien waren al die executies van ketters op den duur ook geen nieuws meer.

RTL 8 zendt nu op zondagavond de Britse serie The Tudors uit, prachtig drama over Hendrik VIII. Natuurlijk, er zit ook veel seks in, maar religie speelt minstens zo’n prominente rol. Het gaat over de Reformatie en over het ontstaan van de Anglicaanse Kerk.
We hebben al gezien hoe Thomas More als kanselier nieuwlichters op de brandstapel liet zetten - met tegenzin weliswaar - en nu is hij zelf ook op het schavot gestorven, omdat de tijden zijn veranderd. Niet langer maakt Rome de dienst uit en dat kostte hem afgelopen zondag zijn kop.

In het Katholiek Nieuwsblad hebben ze de rubriek Bij Voorbeeld, over inspirerende gelovigen. En laatst ging het over de Britse Margaret, vrouw van de rijke slager John Clitherow. Zij stierf, hoogzwanger, op Goede Vrijdag 1586, omdat ze katholieke geestelijken herbergde en thuis de mis liet opdragen. De executiemethode was verplettering: op een deur bovenop haar lichaam werden zoveel stenen gestapeld, dat ze stierf. Koningin Elizabeth I sprak haar afschuw uit over de terechtstelling, maar het onheil was reeds geschied.
Zulke verhalen lees je niet zo snel in protestantse bladen en boeken. Daar lees je eerder over de martelaren die door de roomse inquisitie werden terechtgesteld. En terecht. De moederkerk hield er toen rare praktijken op na om het ware geloof te bewaren.

Onder andere in Nederland maakt men zich op voor Refo500, de grote reformatieherdenking die zich tot 2017 uitstrekt. Het is ook goed om aan slachtoffers als Margaret aandacht te besteden. Want die zijn er ook geweest.