Geëxperimenteer

Ik bezoek nogal wat kerkdiensten en er wordt in vieringen heel wat afgeëxperimenteerd. Met YouTube-achtige filmpjes, met toneelstukjes, met presentaties, getuigenissen, met andere muziekkeuzes en muzikale begeleiding. En vaak gebeurt dat nogal klungelig.
Experimenten zijn ook volop in in vrijgemaakt-gereformeerde kring, waar men toch beter kan weten. Daar werd immers lang hoofdschuddend naar het hellend vlak bij de ‘synodalen’ gekeken. Het geëxperimenteer daar sinds de jaren zeventig heeft de afkalving bepaald niet gestopt.

Voelden jongeren in orthodoxe kring zich soms in de eredienst vergeten, nu voelen ouderen zich geregeld in de kerk in de steek gelaten. Door bijvoorbeeld de keuze voor onbekende, Engelstalige liederen op de klanken van een muziekgroepje.
Het schijnt niet uit te maken of die kinderen in zo’n bandje over talent beschikken. Enthousiasme en flink veel volume is voldoende. Het maakt niet uit of het gebouw en al het kerkvolk zich leent voor zoveel geweld.

Vandaag sprak ik een paar oudere vrijgemaakt-gereformeerde kerkleden. Ze zijn trouwe kerkgangers, maar verruilen nu, zeer tegen hun oude gewoonte in, regelmatig het eigen kerkgebouw voor een ander. Omdat ze zich in de eigen eredienst niet thuis voelen.
Zondagmorgen was de predicatie kostelijk geweest. De dominee had verteld over de onmetelijkheid van het heelal, maar moest daar zo nodig een filmpje bij laten zien. De ondertiteling was niet te lezen en de luisteraars thuis kregen er al helemaal niets van mee. ,,Waarom moest dat nu? Het voegde helemaal niets toe.’’

Willen jongeren een slecht en te luid groepje of allerlei filmpjes in de kerk? Ik geloof er niks van. Ze sturen elkaar de hele week al filmpjes toe. En ze weten: in de kerk gaat het anders toe. En daar is niks mis mee. Het gaat ook in de schouwburg of bibliotheek anders. So what?
Wat is het doel van al dat geëxperimenteer? De recente kerkgeschiedenis leert dat het niet helpt tegen kerkverlating. Wat wel helpt is dat jongeren en ook ouderen (!) het gevoel krijgen dat ze serieus worden genomen in de kerk.