JOP is een fenomeen. Toen een paar jaar geleden op een landelijke synode de komst van JOP werd aangekondigd, hoorde ik dat wat sceptisch aan. Veel kerkelijk jeugdwerk was immers al een zachte dood gestorven. Maar, JOP blijkt een schot in de roos. Vooral de regeling dat plaatselijke gemeenten een jongerenwerker kunnen ‘leasen’.
Wie een kijkje neemt op de website van JOP komt de portretjes tegen van ruim vijftig blije, moderne en vaak jonge mensen die zich willen inspannen voor de kerkelijke jeugd. En ze doen ook aardige dingen. Dat zag ik zondag. Zo’n Wake Up Call, bedoeld voor jongeren, zit leuk in elkaar. En wordt desgewenst voor iedere lokale situatie aangepast.
In Franeker hadden ze er voor gekozen om de Wake Up Call voor heel de gemeente te organiseren. Zoals de gangmakende deejay, die zijn sporen heeft verdiend als publieksopwarmer bij de commerciële omroep, het zei: er waren jongeren van alle leeftijden. Kinderen, jongeren en ouderen deden leuk mee in en om de Zilverstraatkerk in Franeker.
Er was van alles te doen. Er waren serieuze activiteiten als ‘Meek A Preek’ en ‘Gebeden maken’, maar daar was de minste belangstelling voor. De bezoekers wilden deze zondagmiddag even iets anders doen in en bij de kerk. Zoals schilderen of sumoworstelen in de inmiddels bekende kogelronde pakken, waarmee je ternauwernood kunt opstaan als je tegen de vlakte bent gegaan.
De sfeer was plezierig en het weer werkte mee. En er waren bemoedigend veel jongeren en kinderen, vond een oudere broeder met wie ik in gesprek raakte. ,,De kunst is om ze ook de ‘rest’ van het jaar vast te houden.’’ En daar legde hij precies de vinger bij de tere plek. In de kerk kan het wel een middagje ‘leuk’ zijn, maar niet een heel seizoen.
Posts
