Redacteur geestelijk leven van de Leeuwarder Courant

.

dinsdag 25 mei 2010

Happy Clap


Het is nog niet zo vreselijk lang geleden dat vanuit de traditionele kerken afkeurend met de tong werd geklakt wanneer het over de evangelische groepen ging. Ze waren in het gunstigste geval ,,de onbetaalde rekening van de kerken’’, omdat ze met hun blijmoedigheid en enthousiasme de kerken een spiegel voorhielden.
Minder gunstig: evangelische gemeenten waren ronduit sekten, zo werd fijntjes opgemerkt tijdens de grote, meerdaagse pinksterconferentie Opwekking - de veertigste - de afgelopen dagen in Walibi World in Biddinghuizen.

Dat ‘happy clap’ vonden veel kerkgangers maar niks. Slechte lofprijzingsliederen die eindeloos werden herhaald, dat gebruik van het woord ‘Heer’ als continu stopwoordje in een gebed, het voortdurend praten over een relatie met Jezus alsof God er niet zoveel toe deed, of het spreken in tongen en over wondergenezingen die nu nog zouden gebeuren. Bijvoorbeeld.
Het is geleidelijk gegaan, maar de orthodox-gereformeerde wereld is totaal veranderd. Waar enige tientallen jaren geleden nog van werd gegruwd en wat reden was voor kerkelijke tucht, is nu heel gewoon. Getuigenissen in de dienst over Jezus en de heilige Geest, lofprijzingsliederen - het is allemaal heel gewoon aan het worden. Werd vaak hoofdschuddend over ‘overdoop’ gesproken, nu zijn kerkelijke ouders, die steeds vaker grootouders worden van ongedoopte kinderen, dolgelukkig als hun nageslacht die keus maakt.

De conferentie Opwekking was ooit een klein evenement van pinksterchristenen. Dit keer werden zo’n zestigduizend bezoekers geteld, van wie er heel veel uit de traditionele kerken kwamen. In Friesland bestaan al vele jaren twee grote pinksterfeesten, die nog altijd vanuit de gevestigde kerken worden georganiseerd: in de bossen bij Veenklooster en Wijnjewoude, met als hoogtepunt de dienst te velde (op de foto die in Veenklooster). Ze trokken dit jaar zo’n 8500 bezoekers. Vooral mensen uit de gewone kerken, want de meeste evangelischen zaten in Biddinghuizen. Maar intussen zijn ook die feesten steeds evangelischer geworden.

Met een blijmoedig en levend geloof is natuurlijk niks mis. Maar ik ben wel benieuwd of de kerken zich realiseren wat er precies gaande is. Ik heb niet de indruk dat het een bewuste keuze is dat jongeren uit behoudende kerken nauwelijks meer weten wat er in de belijdenisgeschriften staan, simpelweg omdat onder meer de ouderwetse catechisatie en de leerdiensten in veel gevallen zijn opgedoekt. Tijdens een gesprekje met wat jonge ouders uit een degelijk gereformeerd nest tijdens een van de pinksterfeesten, viel me op hoe weinig kennis ze nog in huis hadden over de bijbel en over kerkgeschiedenis. Trof ik het ‘slecht’ (het waren heel enthousiaste christenen)? Ik geloof er niks van.