Redacteur geestelijk leven van de Leeuwarder Courant

.

dinsdag 11 mei 2010

Ark

De ark van Noach blijft veel mensen intrigeren. Net als de lijkwade van Turijn, die sinds kort weer te zien was en die in een paar weken tijd een miljoen bezoekers heeft getrokken.
Er zijn in de loop der jaren al diverse teams om op de berg Ararat ten oosten van Turkije geweest om te zoeken naar resten van de ark. Altijd tevergeefs. Maar, nu zou de ark dan toch echt gevonden zijn.

Het Reformatorisch Dagblad citeert Gerrit Aalten, die al 35 jaar onderzoek doet naar de ark. Hij kan zich voorstellen dat mensen sceptisch reageren, maar volgens hem is er nu toch echt ,,substantieel bewijs’’ gevonden op 4000 meter hoogte.
De resten van het gevaarte zouden zich bevinden onder meters dik ijs en puin. Chinese en Turkse documentairemakers zouden de ark zelfs zijn binnengegaan en allerlei zaken hebben gefilmd, inclusief aardewerk en voedselresten.

Het heeft me altijd geboeid waarom mensen zo nodig de ark moesten vinden. Degenen die er naar zochten, deden dat nooit louter alleen vanuit wetenschappelijke motieven. Ze wilden een overweldigend bewijs leveren dat bijvoorbeeld de bijbel echt waar is.
Er zijn veel mensen die zulk bewijs graag willen leveren. Bekend is bijvoorbeeld het boek ‘De bijbel heeft toch gelijk’ waarin Werner Keller wilde aantonen dat allerlei vondsten onderschrijven dat de bijbel echte geschiedschrijving bevat.

Persoonlijk ken ik niemand die op grond van archeologisch bewijs tot geloof is gekomen. En ik heb ook nog nooit over zulke mensen gelezen. De kerken zullen ook echt niet voller zitten als overtuigend het bewijs geleverd kan worden dat de resten op de Ararat onomstotelijk voldoen aan de enorme maten en vormen die de bijbel van de ark noemt.