De afgelopen jaren kozen de kerken vooral voor de dialoog als het ging om de relatie met het groeiend aantal moslims in ons land. Zo stelt de landelijke Raad van Kerken altijd een vriendelijke groet op ter gelegenheid van de Ramadan, die lokale kerken kunnen bestellen en bezorgen bij een moskee in de buurt.
In het kader van een fijne dialoog werd in de grote kerken bijvoorbeeld niet al te veel gepraat over bijvoorbeeld de vervolging van christenen in een reeks moslimlanden. Dat werd overgelaten aan organisaties als Open Doors, die een jaarlijks ranglijst van landen bijhoudt waar christen het slecht tot zeer slecht hebben. Islamitische landen zijn daarop sterk vertegenwoordigd.
Maar er is iets aan het veranderen. Dat bleek vorig jaar al toen tientallen predikanten, van links tot rechts in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), in een open brief kritische vragen stelde bij de dialoog met de islam. Die was volgens hen niet echt geloofwaardig, zolang op veel andere plaatsen in de wereld moslims christenen verdrukken.
Vandaag is de langverwachte en uitgestelde islamnota ‘Integriteit en respect’ van de PKN verschenen die ook deze onrustgevoelens benoemt. Net als de principiële bezwaren die in met name het stevige deel van de kerk leven. Moslims geloven immers niet dat Jezus als Gods enige zoon de verlosser is en het idee dat hij is gekruisigd vinden ze een gruwel.
Het stuk is zeer goed geformuleerd. Geregeld denk je als lezer: wat zegt de kerk nu in dit visiestuk? Maar hier en daar staat het er wat duidelijker. Zoals: ,,De kerk bidt wel ‘naast’, maar niet samen met moslims.’’ En de kerk is geroepen om van Jezus Christus te getuigen, mits het maar respectvol gebeurt. Maar natuurlijk ook: de kerk is geroepen om stereotypen en vooroordelen te bestrijden.
Wie goed leest, ziet dat er langzaamaan wat aan het verschuiven is in het denken over de islam.
Posts
